بررسی اثر ضدتشنجی تیموکینون، ماده موثر سیاه‌دانه (Nigella sativa L.)، به روش تزریق داخل بطنی

مقدمه: تیموکینون ماده‌ موثر اصلی دانه سیاه‌دانه ترکیب موثری با اثر فارماکولوژیکی متعدد می‌باشد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضدتشنجی تیموکینون، ماده موثر موجود در دانه‌های گیاه سیاه‌دانه (Nigella sativa L.) با تزریق داخل بطنی بود. روش تحقیق: در این مطالعه، اثرات ضدتشنجی تیموکینون، ماده موثر موجود در دانه‌های گیاه سیاه‌دانه (Nigella sativa L.) با استفاده از آزمون تشنجی پنتیلن تترازول مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش، تیموکینون به صورت تزریق داخل بطنی (بطن چپ مغز) مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا به کمک دستگاه استرئوتاکس یک کانول راهنما در داخل بطن چپ مغز موش صحرایی کار گذاشته شد. سپس با استفاده از میکروسرنگ هامیلتون، دوزهای مختلف تیموکینون (mol 400-50) از طریق کانول راهنما به داخل بطن چپ مغز تزریق شد. پس از درمان حیوانات با دارو و کنترلها، یک دوز mg/Kg 90 پنتیلن تترازول به صورت داخل صفاقی به حیوانات تزریق شد. یافته‌ها: در آزمون پنتیلن تترازول، تزریق داخل مغزی تیموکینون با دوزهای 200 و 400 میکرومول موجب تاخیر در زمان شروع تشنج و کاهش مدت تشنج تونیک- کلونیک شد. درصد محافظت از مرگ و میر با دوزهای مذکور به ترتیب 45 و 50 درصد محافظت از تشنج با همان دوزها به ترتیب 3/14 و 3/33 به دست آمد. در آزمون پنتیلن تترازول، فلومازنیل (nmol 1) موجب کاهش اثرات ضدتشنجی تیموکینون گردید. همچنین نالوکسان توانست با دوز mol 10 اثرات ضدتشنجی تیموکینون را از بین ببرد. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که تیموکینون می‌تواند در تشنج تونیک - کلونیک، کارآیی داشته باشد.